Een longontsteking (pneumonie) is een infectieziekte. De longblaasjes en het omringende weefsel zijn ontstoken ten gevolge van een bacterie of virus.
De ontstoken longblaasjes vullen zich met witte bloedcellen en vocht. Hierdoor kunnen je longen minder zuurstof opnemen. Ze zullen dan onvoldoende zuurstof aan je bloed doorgeven, al je lichaamscellen lijden onder dit zuurstofgebrek.
De gevolgen van een longontsteking kunnen meestal beperkt worden indien je tijdig naar de dokter gaat. Het is echter een ernstige ziekte die mogelijks fataal kan aflopen, dus stel een doktersbezoek zeker niet uit!
Een longontsteking kent meer dan dertig verschillende oorzaken. Een verminderde weerstand, roken, overmatig alcoholgebruik en ondervoeding vergrootten de kans op de ontwikkeling van een longontsteking. De oorzaken kunnen in vijf grote groepen onderverdeeld worden:
Deze kunnen zowel uit de eigen mond komen, als door kruisbesmetting wanneer een ziek persoon in jouw richting niest of hoest zonder zijn mond en neus met een zakdoek te bedekken.
Vele patiënten hebben eerst een verkoudheid gehad die dan later in een longontsteking overgaat.
Dit kan je zowel oplopen door een virus dat in je eigen mond leeft, als door het inademen van ziektekiemen van een persoon die in jouw richting hoest of niest zonder zijn neus en mond af te dekken.
Vaak heb je ook eerst een virusinfectie aan de bovenste luchtwegen gehad: een verkoudheid of griep. Hierdoor is je slijmvlies al aangetast en je immuunsysteem verzwakt.
Deze oorzaak vindt men vooral terug waar veel mensen kort op elkaar leven, zoals op kamp, in een internaat of in een rusthuis. Via deze besmetting ontstaat een longontsteking langzamer en begint ze met griepsymptomen.
Hieronder vallen ook schimmels. Vooral mensen met een verzwakt immuunsysteem, bijvoorbeeld als ze aids hebben of chemotherapie krijgen, worden op deze manier besmet. Ook druggebruikers worden regelmatiger door de micro-organismes getroffen.
Chemicaliën kunnen o.a. tijdens het werken ingeademd worden. Voorwerpen of braaksel worden dan weer ingeslikt door mensen met een slechte slikreflex. Dit komt voor bij personen met verlammingsverschijnselen of oudere personen.
Elke vorm van besmetting levert zijn eigen symptomen op. Daarom zal je niet elk symptoom herkennen bij een longontsteking.
Deze kunnen geelgroen of zelfs bloederig zijn.
Vooral bij het inademen.
Een snelle, oppervlakkige ademhaling. Ook in rust.
Dit is vaak één van de enige twee symptomen bij bejaarden!
Dit is vaak één van de enige twee symptomen bij bejaarden!
Dit treedt op als de longontsteking niet behandeld is, waardoor het zuurstofgehalte in je bloed veel te laag wordt.
Bij hen zijn de symptomen vaak niet zo duidelijk, net zoals bij ouderen. Let vooral op:
In een poging meer lucht binnen te krijgen, zetten kinderen tijdens het inademen hun neusvleugels ver open.
Het kind wil het liefst platliggen, want staan of springen doet pijn.
Een behandeling gebeurt altijd door een dokter. Als je symptomen van een longontsteking herkent, moet je onmiddellijk contact opnemen met je arts! Hij zal beslissen welke behandeling gevolgd wordt en of een ziekenhuisopname nodig blijkt.
De arts kan gebruik maken van volgende behandelingsmethodes:
Een antibioticakuur duurt altijd tot minstens twee dagen nadat de koorts verdwenen is. Gemiddeld duurt de kuur acht dagen.
Door extra te drinken, verdun je de slijmen. Ze kunnen dan gemakkelijker opgehoest worden.
De pijnbestrijding heeft als voornaamste doel dat je diep blijft inademen en goed blijft hoesten. Als je het slijm niet meer ophoest, zal de ontsteking zich namelijk alleen maar verderzetten. Je mag dus zeker ook geen medicatie innemen die de hoest onderdrukt!
Als het zuurstofgehalte in je bloed te laag is, kan het zijn dat je extra zuurstof toegediend krijgt via een masker.
Een kinesist zal het slijm in je longen loskloppen waardoor je het beter kan ophoesten. Dit wordt regelmatig bij kleine kinderen voorgeschreven.
Om makkelijker te kunnen ademen.
Als de behandeling na 48 uur nog geen enkel resultaat oplevert, contacteer je best opnieuw je arts. Na twee tot drie weken ben je normaal volledig genezen.
Rugpijn: we hebben er allemaal weleens last van. Vaak gaat het om aspecifieke klachten. Dit houdt in dat er medisch gezien geen schade aantoonbaar is en dat het niet helemaal duidelijk is waar de klachten vandaan komen. Deze pijntjes gaan gelukkig vaak snel weer weg, maar voorkomen is natuurlijk beter dan genezen. Daarom hebben wij […]